Talentmanagement: laten we het bovenaan het wensenlijstje staan of gaan we er echt mee aan de slag? Lees over de relatie tussen de profits van talent en de uitspraak: zonder inzicht geen verandering.

Dromen zijn bedrog

Eigenlijk zou ‘Dromen zijn bedrog’ de titel moeten zijn van deze blog. Waarom? Omdat wij wat afdromen binnen organisatieland. Neem nu het voorbeeld van talentontwikkeling. De managers en HR-professionals vliegen de uitnodigingen voor deelname aan seminars om de oren. Artikelen op allerhande websites zijn niet aan te slepen met als kapstok allerlei onderzoeken. Community’s via social media en bureaus die zich met dit onderwerp bezighouden schieten als paddenstoelen uit de grond en binnen organisaties is talentontwikkeling in ieder geval op papier een hot topic. Dit alles moet aantonen dat talentontwikkeling loont, goed is voor de mens, samenleving en organisaties en dat wij met zijn allen goed bezig zijn met het geven van ruimte aan het menselijke potentieel.

De verandering gaat te langzaam

Op zich ben ik het volledig eens met al deze activiteiten en denkbeelden. Sterker nog, ik lever hier zelf mijn bescheiden bijdrage aan. Het punt is alleen dat er continue iets knaagde in mijn gedachten en het was even zoeken maar uiteindelijk weet ik nu waar het om gaat. Het begint allereerst bij het gegeven dat de verandering te langzaam gaat. Natuurlijk, de experts op het gebied van de veranderkunde zullen zeggen dat een veranderproces verloopt met kleine stapjes en normaliter ga ik grotendeels mee in deze gedachte. Punt is echter dat de buitenwereld verandert met hele grote stappen om maar niet te zeggen reuzensprongen. Kortom, een versnelling is echt noodzakelijk, maar dan is nog de vraag op welk gebied. Oké, meer seminars, artikelen en onderzoeken zal het probleem niet zijn alleen gaat het volgens mij om de omzetting van ‘praten’ naar ‘doen’!

4 redenen waarom organisaties niets doen met talentmanagement

Dat brengt mij op de volgende vraag die ook al enige tijd zeurt in mijn bovenkamer.

Waarom blijven organisaties zo verstard hangen in de traditionele denkpatronen en waarom wordt het strategisch belang van talentontwikkeling onvoldoende gezien?

En bij organisaties die hier niets mee doen heb ik het ook over organisaties die goed zijn in het fabriceren van papieren tijgers waar uiteindelijk toch niets mee gebeurt. Uiteindelijk zijn voor het antwoord in ieder geval vier oorzaken zichtbaar.

1. De ontwikkelingen in de buitenwereld, inclusief hevige concurrentie, nopen organisaties nog steeds tot kostenbesparingen en het eerste waar het kapmes en niet de kaasschaaf overheen gaat zijn de faciliteiten die volgens de besluitvormers geld kosten en volgens hen voor korte en lange termijn niets toevoegen. Helaas gaat het dan te vaak over faciliteiten die betrekking hebben op de ontwikkeling van medewerkers in het algemeen en op het gebied van talentontwikkeling in het bijzonder. Oké, een gebrekkig inzicht maar wel de harde realiteit.
2. Veel besluitvormers zijn traditioneel gevormd en ‘blauw’ opgevoed. Het credo ‘eerst investeren in de mens en dan komen de resultaten vanzelf’ is niet gebruikelijk hoewel een kanteling langzaam zichtbaar wordt. In deze gaat het echter allereerst om cash. De gedachte is diep ingeslepen en er vaak met geen mogelijkheid uit te krijgen. Hier moeten wij het helaas mee doen, het is niet anders!
3. Uit de praktijk en onderzoek komt regelmatig naar voren dat veel HR-professionals, die zichzelf zien als pleitbezorger voor talentontwikkeling, niet het juiste weerwoord hebben richting besluitvormers en managers wanneer het gaat over het belang van talentontwikkeling en dit dus ook niet kunnen verdedigen. Overigens geeft dit laatste eens temeer aan dat de verantwoordelijk voor talentmanagement thuishoort bij het lijnmanagement maar mijn beeld is dat hier de verantwoordelijkheid niet wordt genomen.
4. Ondanks de hoos aan nuttige artikelen, onderzoeken, et cetera. wordt er op bijvoorbeeld internet en via social media relatief weinig gedeeld over het inzichtelijk krijgen van de profits van talentontwikkeling op individueel en organisatieniveau. Organisaties en vooral besluitvormers missen dus het juiste instrumentarium om deze cijferbrij in beeld te krijgen en zonder ‘cijfertjes’ gaat er niets gebeuren.

Zonder inzicht geen verandering

Waar het dus heel plat gezegd om gaat en wat te weinig uit de discussies naar voren komt is de realiteit van Cash. Organisaties en vooral de huidige besluitvormers willen eerst overtuigd worden van de mogelijke financiële en percentuele profits zijn van talentmanagement. Eigenlijk is dit heel plat en past dit niet bij de vaak idealistische insteek maar het is wel logisch. Zonder deze inzichten zal er dus weinig gebeuren, blijven investeringen achterwege, gaan wij rustig verder in een gezapig tempo van verandering en komen wij over een paar jaar tot de conclusie dat de droom mooi was maar niet meer dan dat!

Delen

Oké, we weten dus wat we kunnen doen maar dan is de vraag waar mee te starten. Op zich kan dit op veel manieren en hierbij alvast een hele eenvoudige: deel jouw kennis, inspiratie en ervaringen op het gebied van de #profitsoftalent via deze site met als uitgangspunt het motto:

Verandering begint met delen.