Binnen organisaties leeft nog vaak de gedachte dat er iets mis is wanneer je een coach nodig hebt! Lees over coaching, persoonlijke ontwikkeling en een cadeau dat soms pijn kan doen.

Coaching kun je zien als een cadeau aan jezelf. Toch leeft binnen organisaties nog vaak de gedachte dat er iets mis met je is wanneer je een coach nodig hebt. Je kunt iets (nog) niet goed, of je kunt misschien iets (nog) helemaal niet. Kortom, je hebt een probleem of positief gezegd een uitdaging en het lukt je niet er in je eentje uit te komen. Mogelijk zijn dat redenen waarom je bij coaching niet onmiddellijk aan een cadeau denkt. Maar wat wordt eigenlijk verstaan onder een cadeau? Via internet vonden wij de volgende betekenis:

Cadeau = Wat je zo maar krijgt van iemand

Zijn cadeaus nog bijzonder?

Nu krijgen we in ons privéleven geregeld cadeaus. In materiële zin kun je denken aan cadeaus tijdens feest- of verjaardagen. Maar er zijn ook cadeaus van een heel andere orde, zoals de geboorte van een kind of de liefde van iemand die om jou geeft. En wellicht geef je jezelf ook wel eens een cadeau. Bijvoorbeeld door jezelf rust te gunnen, tijd te nemen voor een hobby, een reis te maken met geliefden en/of vrienden voor het opdoen van hernieuwde inspiratie of door eens gewoon achterover te leunen en tijd te nemen voor reflectie. Het zijn allemaal manieren waarbij je een cadeau ontvangt zonder dat direct een tegenprestatie wordt verwacht. Soms lijkt het zelfs zo gewoon dat het gevoelsmatig niet meer als bijzonder wordt beschouwd. En toch, het ontvangen van een cadeau is over het algemeen erg leuk, levert vaak een glimlach op en draagt bij aan een gevoel van geluk.

Coaching als professioneel cadeau

Hoe zit het met het geven van cadeaus wanneer je kijkt naar jouw ontwikkeling als mens in de context van werk? Gun je jezelf tijd en rust? Gun je jezelf het opdoen van inspiratie voor persoonlijke groei en ontwikkeling? Gun je jezelf cadeaus? Wellicht heb jij jezelf in dit kader ook wel eens de volgende vragen gesteld of zijn deze gedachten wel eens naar voren gekomen:

• Ik wil meer, ik kan meer, maar ik weet niet precies hoe?
• Ik vind het steeds moeilijker motivatie op te brengen om mijn werk goed te doen.
• Ik vraag mij af: wat ben ik geworden en wie zou ik willen zijn?
• Ik vind het moeilijk met conflicten om te gaan, ik vermijd ze of ga ze juist voortdurend aan.
• Ik werk in een complexe omgeving, het kost mij moeite overeind te blijven.
• Mijn contacten met leidinggevenden en collega’s verlopen niet zoals ik dat graag wil.
• Ik heb ernstige twijfel of ik wel goed genoeg ben.
• Ik heb genoeg van mijn werk, ik wil iets anders, maar wat?
• Ik heb het allemaal geregeld, huis, baan, gezin. Toch is er onrust, is dit nu alles?

Allemaal vragen die er toe doen wanneer het gaat om persoonlijke groei en waarbij een coach toegevoegde waarde kan leveren. Neem nu eens het volgende als praktisch voorbeeld:

Onbedoeld en ongewild blijven mensen soms te lang hangen in een werk- of privé situatie die niet oké is. En mocht je jezelf herkennen in één of meer van de eerder beschreven vragen, dan is het wellicht tijd na te denken en jezelf een coachtraject cadeau te doen. Door het onbeantwoord laten van dit soort vragen kunnen immers problemen ontstaan. Het kan zich op den duur zelfs vertalen in ziekte, burn-out, negativisme, verbittering, cynisme en een vroege vorm van psychisch pensioenschap. Voorwaar geen aantrekkelijk toekomstperspectief, niet voor jezelf en ook niet voor anderen in jouw omgeving. In dat opzicht is voorkomen dus beter dan genezen!

Cadeaus kunnen soms pijn doen

Hij die veel over anderen weet kan geleerd zijn, maar hij die zichzelf begrijpt is intelligenter. Hij die meester is over anderen kan machtig zijn, maar hij die zichzelf meester is, is machtiger. – Lao Tse

Er kunnen verschillende redenen zijn die je bewegen tot bezinning, reflectie en het maken van nieuwe en soms drastische keuzes. Soms kun je zelfs het spoor dusdanig bijster zijn dat het niet alleen lukt om de juiste weg in te slaan. Een coach kan je dan helpen, zowel privé als professioneel. Coaching is een vorm van persoonlijke begeleiding op basis van een gelijkwaardige één-op-één-relatie. De coachee leert, de coach ondersteunt en begeleidt het leerproces.

Doel van coaching is het vergroten van de persoonlijke effectiviteit van de coachee. Het is de coach die prikkelende vragen stelt, die stimuleert, motiveert en meer dan geregeld ook confronteert. En vooral dat laatste kan behoorlijk pijn doen. De coach doet dit echter allemaal om de coachee te faciliteren, om datgene naar buiten te laten komen dat reeds in de coachee zelf verborgen zit. En door die aanpak zijn alle vragen en confrontaties, zelfs de heel vervelende, cadeaus die je als coachee krijgt. Want deze cadeaus gaan je helpen op weg naar een nieuwe en andere werkelijkheid die beter aansluit op het eigen ik. Zowel privé als professioneel is het daarom van belang zicht te krijgen op innerlijke hindernissen, desastreuze overtuigingen en (oude) overlevingsstrategieën en deze los te laten of te transformeren naar nieuwe inzichten. Als je immers het leven in volle omvang wilt leven dan is het goed je te ontdoen van onnodige ballast.

Achter alle leed glinstert iets dat u van schoonheid zuchten doet. – Felix Timmermans

Maak het gewone bijzonder!

De reis van het leven doorlopen en het inslaan van de eerder genoemde weg is echter geen lineaire aangelegenheid. Er bestaat geen weg zonder hobbels! Los hiervan is coaching er ook niet op gericht de weg te egaliseren. Wel is coaching meer dan geschikt om inzichten te verwerven en vaardiger te zijn in de praktijk van alledag om daarmee de hobbelige weg te kunnen bereizen. Zou het daarom niet fantastisch zijn jezelf een coachingstraject cadeau te doen en zo het gewone weer bijzonder te maken?

Het leven is een geschenk, maar we krijgen het niet cadeau. – Eric van der Steen

*Dit is een hoofdstuk van Richard van der Lee en Rijk Binnekamp uit Het Coachingsalfabet. Het boek dat is uitgegeven door Uitgeverij De Alfabetboeken en geschreven is met Rijk Binnekamp, Pieter Taffijn, Jacco van den Berg en Erwin Damhuis.