De boekbespreking over het boek ‘No guts, no glory‘, geschreven door Simone Driessen en Niek Karsmakers? Lees over een goed boek voor (toekomstige) leiders.
‘No guts, no glory’ van Simone Driessen en Niek Karsmakers. Wat voegt dit boek toe aan het bestaande repertoire? De zaken die vermeld worden zijn in ieder geval niet onbekend voor de gemiddelde lezer die geïnteresseerd is in leiderschap. Toch is het boek alleraardigst, want het geeft kort en bondig weer waar het om gaat, namelijk passie met een grote P. De eigen passie volgen en doen waar je goed in bent is namelijk de rode draad die naar voren komt uit de interviews met de betreffende CEO’s en de belevenissen van de auteurs.
Even bij het begin beginnen. De auteurs geven aan dat dit boek is geschreven voor en door Young Potentials. Hiermee doen de auteurs zichzelf te kort want het boek is zeker geschikt voor een veel breder publiek. De variabelen durven, willen, kunnen en gunnen, die volgens de auteurs de basis vormen voor persoonlijk leiderschap, zijn namelijk niet alleen relevant voor Young Potentials. Hele volksstammen binnen de BV Nederland kunnen hier namelijk hun voordeel mee doen en zorgen voor verandering. Denk bijvoorbeeld eens aan de leidinggevende of professional van 45 jaar die nog 22 jaar van toegevoegde waarde kan zijn voor de eigen omgeving en de organisatie waarvoor hij of zij werkzaam is.
De opbouw van het boek is duidelijk en gebaseerd op de eerder genoemde variabelen. De citaten van de CEO’s die zijn opgenomen zijn van toegevoegde waarde evenals de verwijzingen. Het instrument dat de auteurs gebruiken als uitgangspunt is onder andere de BIG WHY, wat een afgeleidde is van de Golden Circle methodiek van Simon Sinek. Deze methodiek moet leiden tot persoonlijke reflectie en komt regelmatig terug. De opzet van de methodiek is relatief eenvoudig alleen de uitkomst zou voor de lezers wel eens verrassend kunnen zijn.
Zoals ik al zei is ‘Passie’ en ‘doen waar je goed in bent’ een duidelijke rode draad. De vraag is echter wel in hoeverre de CEO’s hier zelf in hun dagelijkse doen en laten een vervolg aan geven. Zeker wanneer wordt gedacht wordt aan de organisatiecultuur die nog steeds gangbaar is binnen Nederlandse organisaties. Hierbij doel ik specifiek op de command & control cultuur die door velen wordt beschreven. Ik hoop dan ook dat zij de voorbeeldrol niet alleen op papier tentoonspreiden maar ook (laten) implementeren binnen geledingen van de organisaties waar zij leiding aan geven. Dit is een noodzaak voor klant, organisatie en werknemers, gezien de huidige verspilling van Human Capital.
Wat niet terugkomt is een kritische noot van de auteurs, in relatie tot de denkbeelden van de geïnterviewden. Neem hierbij als voorbeeld de mening van diverse CEO’s over 2 carrieres onder 1 dak ofwel de partners die beiden een loopbaan ambiëren. Ik weet zeker dat bijvoorbeeld Roos Wouters, auteur van het boek ‘Carrièrebitches en papadagen’ hier een significant ander beeld bij heeft, dat gebaseerd is op haar contacten met de top van het bedrijfsleven. Uiteraard, dit is niet het doel van het boek maar toch…
Al met al toch respect voor deze jonge auteurs dat zij de eerder genoemde variabelen hebben gebruikt om dit boek te fabriceren. Het is zeker van toegevoegde waarde voor werknemers in alle lagen van organisaties die zoekende zijn naar hun eigen betekenis van ‘zingeving’. Uiteindelijk is de conclusie, die ook uit het boek naar voren komt, dat het maken van keuzes hiervoor de basis is en dat een beetje geluk ook meespeelt. Leesadvies: Een leuk boek om eens door te nemen, dan rustig te laten bezinken en daarna hier wat mee te gaan. Dit onder de noemer van ‘No guts, no glory’.
*Deze boekbespreking is eerder gepubliceerd op Managementboek
