Lees over het gesprek bij de koffie-automaat, wat binnen organisaties geregeld wordt gevoerd. Een blog over feedback en het traditionele beoordelingsgesprek als standaard invuloefening.

Ondertussen bij de koffieautomaat…..

Hé Ralph, leuk dat ik jou weer even zie. Gaat alles goed op de afdeling?

Hoi Milou, ja, alles gaat goed. Het is een beetje zoals gebruikelijk rond deze tijd van het jaar. Eindejaarstress en een manager die alleen maar in vergadering zit en ons overvoert met documenten.

Documenten? Wat bedoel je.

Nou, we gaan binnenkort weer beginnen met de beoordelingen. Je weet wel, dat moetje hoort bij de Performance Managament Cyclus die weer op het intranet staat. En voor de schone schijn moeten we ons dan verdiepen in het proces.

Ooh, bedoel je dat. Dat is trouwens toch ieder jaar hetzelfde. Het is voor mij een beetje de ‘ver van mijn bed show’. Het enige wat bij ons op de afdeling gebeurt, is dat er een beoordelingsgesprek wordt gepland over doelstellingen op het gebied van competentie en resultaatontwikkeling. Het is gewoon een invulexercitie, terwijl ik de manager vrijwel niet zie of spreek. Laten we het maar houden op een ‘beetje jammer’.

Ja, dat laatste gevoel herken ik wel. Om het nog even bonter te maken. Bij ons zijn het beoordelingsgesprek en het planningsgesprek samen gevoegd. Totale duur in de agenda is een uur maar het gesprek duurt zelden langer dan 25 minuten. Immers, op te nemen competenties zijn al centraal bepaald evenals de resultaatdoelstellingen. Ik heb niet het idee dat wij hier nog enige invloed op uit kunnen oefenen. Hoe bedoel je, werken aan persoonlijke ontwikkeling!

Tja, toch is het vreemd. Bij alle vacatures die de organisatie plaatst en ook in allerlei andere uitingen die vanuit HR worden gecommuniceerd, komt naar voren dat we werken in een bedrijf met een open cultuur, waarbij feedback geven en ontvangen de basis is voor organisatiesucces. Overigens, over dat succes valt wel te twisten. Veel medewerkers vertrekken en veel klanten die ik spreek zijn ontevreden en van plan over te stappen.

Een open cultuur en feedback zeg jij. Nu, volgens mij kan mijn manager dat woord niet eens spellen. Hoe kan hij feedback geven als hij mij vrijwel nooit ziet of spreekt. Voortgangs- en functioneringsgesprekken worden gepland, maar zonder opgave van redenen verplaatst en als we dan toch om de tafel zitten, gaat het alleen over wat er in zijn ogen niet goed gaat. Er is geen sprake van een goed gesprek. Het management heeft hier namelijk helemaal geen tijd voor. Wat ik al eerder zei, de beste man vergadert alleen maar en als we hem zien dan is hij aan het telefoneren en loopt hij volgens mij vol stress rond. Ik denk dat hij toe is aan vakantie, een jaartje of zo!

Ja, dat zou wat zijn. Nu is een jaar zonder manager misschien wat te uitdagend voor deze organisatie maar als er dan toch een nieuwe moet komen….. dan één en het liefst meer die snappen dat een goed gesprek, feedback geven en plannen en beoordelen iets anders is dan een invuloefening.

Eens, overigens is wat jij aangeeft is geen sprookje. Bij de organisatie waar mijn zwager werkt, in dezelfde branche overigens, hebben ze het dit goed voor elkaar. Werken met zelfsturende teams die goed worden gefaciliteerd, meer ruimte voor initiatief en daarnaast tijd en faciliteiten voor het ontwikkelen van je eigen talenten. Beoordelingsgesprekken zoals wij die kennen zijn afgeschaft en er is een methode met doorlopende feedback via één of ander systeem dat prima werkt. Dit in combinatie met gesprekken met collega’s en wanneer nodig met specifieke coaches.

Zouden we hier ook moeten invoeren. Wat is de naam van het bedrijf en hebben ze vacatures?

Ik zal voor het laatste even voor jou informeren en laat het weten. Het is trouwens goed dat je dat zegt. Wellicht zijn er meer vacatures, die ook voor mij interessant zijn. Ik ga nu weer aan de slag. Gewoon weer mijn ding doen.

Ja, ik ook. Spreek je snel weer. Werk en ‘feedback’voorzichtig.

*Deze blog is eerder gepubliceerd op TruQu.com