Gaan we niet te vaak af op de eerste indruk, waardoor we de toegevoegde waarde van mensen onvoldoende zien? Lees over rondzwevende vragen, de persoonlijke gebruiksaanwijzing en de comfortzone.
De risicofactor voor de comfortzone
Recalcitrant, tegendraads, rebels, schopper tegen heilige huisjes, opstandig, andersdenkend, niet passend binnen het keurslijf en ga zo nog maar even door. Allemaal termen die in meer of mindere mate op mij van toepassing zijn wanneer ik terugkijk op mijn reis door het leven en organisaties. Het is nu eenmaal de aard van het beestje en er lastig uit te krijgen, wat los staat van alle termen die een positievere klank hebben en ook zijn uitgesproken. Maar het eerste is natuurlijk wat vaak blijft hangen en zorgt gelijk voor het befaamde en onvermijdelijke stempel op het voorhoofd met de tekst.
Pas op! Risicofactor voor de persoonlijke comfortzone.
Practice what you preach
Als ik hier in het algemeen goed over nadenk, en dat probeer ik de laatste tijd wel vaker, is het jammer dat in dit soort situaties geregeld een (te) snel oordeel volgt en niet verder wordt gekeken naar de waarde die iemand kan toevoegen. Nu is het overigens wel zo dat ik zelf deze fout ook nog geregeld maak. Dit met het gevolg dat ik daarna voor de zoveelste keer achteraf moet constateren wat een domme ezel ik ben door terug te vallen in dit gedrag, in plaats van open te staan voor zaken die niet direct passen binnen mijn comfortzone. Want het laatste is waar het feitelijk om gaat. Kortom:
Practice what you preach
Rondzwevende vragen
En natuurlijk zijn alle eigenschappen die behoren bij eerder genoemde termen, best lastig te begrijpen laat staan er mee om te gaan! En deze mening is bijvoorbeeld, wanneer ik kijk naar mijn eigen doen en laten, niet alleen gebaseerd op het beeld dat anderen die mij denken te kennen ventileren en maar ook vaak passend bij mijn eigen gevoel. Dit zorgt voor een continue worsteling, waardoor onderstaande vragen met de regelmaat van de klok door mijn hoofd zweven:
- Ga ik mijzelf volledig wegcijferen en aanpassen of blijf ik dicht bij mijn eigen ik?
- Wat kan ik nog toevoegen aan mijn omgeving als ik niet mezelf kan blijven?
- Durf ik mijn eigen ik wel te accepteren of is het oordeel van de buitenwereld leidend?
Mijn persoonlijke gebruiksaanwijzing
Wanneer ik deze vragen in ogenschouw neem en daarnaast, in relatie tot het tegendraadse, kijk naar de gang van zaken rondom bijvoorbeeld het schrijven en organiseren van boekprojecten dan is dit een verademing! Ik spreek tegenwoordig namelijk vooraf al een aantal zaken uit. Dit mede gezien het feit dat ik er best nogal wat ‘pittige’ meningen op na kan houden wanneer het gaat over talentontwikkeling, vertoond leiderschap, nieuw organiseren en alles wat hier mee samenhangt.
Maar niet alleen inhoudelijk worden zaken besproken. Ook over waar ik ‘vandaan’ kom waardoor ik ben wie ik ben, wat mijn talenten zijn en waar ik minder goed tegen kan (of waar mijn haren recht overeind van gaan staan). Kortom, mijn persoonlijke gebruiksaanwijzing is duidelijk voor betrokkenen. Door dit aan het begin van een traject af te stemmen krijg ik ruimte en kan ik toegevoegde waarde bieden aan deze tijdelijke organisaties vanuit de kracht van mijn talenten. Ja, en natuurlijk is niet altijd alles pais en vree en loopt ook de communicatie wel eens wat minder goed. Maar door eerdere afstemming en het gezamenlijke doel een goed en inspirerend boek op te leveren zijn allerlei futiliteiten ook snel weer op te lossen en kan iedereen doen waar hij of zij goed in is. De conclusie is dat het organisatorisch dus ook anders kan en niet allemaal strak gereguleerd hoeft te worden, waardoor in mijn geval en ook voor vele anderen de tegendraadsheid en bijbehorende talenten van toegevoegde waarde kunnen zijn!
Ingrediënten voor succesvol organiseren
Wat voor mij tijdens dit alles in ieder geval weer duidelijk is geworden, is dat er een aantal ingrediënten noodzakelijk zijn om te komen tot succesvol organiseren. Deze deel ik onderstaand met veel plezier:
- Durf jezelf kwetsbaar op te stellen.
- Blijf bij jezelf en de eigen talenten.
- Probeer niet krampachtig te camoufleren waar je niet goed in bent.
- Denk en doe buiten de eigen comfortzone. Ga bij samenwerken altijd uit van de kracht van diversiteit. Andersdenkenden zijn geen bedreiging maar bieden kansen om samen sterker te worden.
- Stem altijd vooraf duidelijk de kaders af over wie wat gaat doen en waarom. Het hoe is van later zorg en ieders persoonlijke verantwoordelijkheid. Hierbij draait het vooral om vertrouwen.
- Hou de gezamenlijke stip aan de horizon voor ogen en pas deze aan wanneer de omstandigheden hierom vragen.
En als laatste…. (en dan zal ik er best een paar vergeten zijn) waar in deze alles mee begint op het gebied van gedrag en alles wat hieruit voortvloeit:
Verandering begint met delen