Lees over de open brief van Sinterklaas aan de hoofdpieten binnen organisaties. Een blog over de carrière-move van hoofdpiet naar zwabberpiet, talent als cadeau en de zak als lonkend perspectief.

Bij het tweede gedeelte van de titel van deze blog kunnen allerlei denkbeelden ontstaan. Het kan bijvoorbeeld een niet zo vleiende benaming zijn voor een mannelijke leidinggevende, die zichzelf op een voetstuk plaatst en niet openstaat voor de talenten en denkbeelden in zijn omgeving!

Maar nee, daar gaat het nu niet over. Een andere man is namelijk in het land. Één die volgens de overlevering al meer dan 1700 jaar, gehuld in een rode jurk met een lange baard in de avond en nacht zijn werk doet, met als hulpmiddelen een staf, een paard en het grote boek. Zijn entourage bestaat voor de rest uit een aantal vrolijke talentvolle knapen, die goed kunnen klimmen op gladde daken en daarnaast een zak bij zich hebben. Deze zak is gevuld met lekkernijen en allerlei cadeautjes, die ergens begin december worden uitgedeeld, en gaat soms ook weer vol mee terug naar het thuisland, gevuld met vervelende personen. Op de één of andere manier zijn kinderen mateloos gefascineerd door deze figuur en er gebeuren in deze tijd dan ook de vreemdste dingen.

“De zak” als lonkend perspectief

Neem nu als voorbeeld van een vreemde gebeurtenis de motivatie van één van onze jeugdigen in huize Van der Lee. Normaliter in de ochtend niet vooruit te branden, het bed uitkomen gaat tergend langzaam, brood eten is een eeuwigdurende exercitie, de dagelijkse huishoudelijke klusjes zoals de konijnen eten geven wordt nog wel eens vergeten en daarna gaat het bij voorkeur in een gezapig tempo naar school. Belonen werkt vaker niet dan wel en straffen al helemaal niet. Nee, deze benjamin is enigszins eigenzinnig en dan zeg ik dit, als soms geïrriteerde ouder die ook nog eens wat anders te doen heeft, heel genuanceerd. Maar dan gebeurt er iets!! Sinterklaas is in het land. De langzaamaan-actie is omgeslagen in een tornado. Alles gaat snel en het lijkt of een ideale en vaak gewenste tijd is aangebroken.

Het lonkende perspectief voor de deugniet in kwestie is namelijk allereerst het dagelijkse Sinterklaasjournaal volgen en daarnaast natuurlijk de grote zak met cadeautjes in ontvangst nemen, die op een gegeven moment met veel bombarie voor de deur wordt gezet. In de tijd die nu tijdens de ochtenduren over is doen allerhande verhalen de ronde over deze man en zijn kompanen. Daarnaast worden de speelgoedfolders in rap tempo doorgebladerd, waarbij echt van alles wordt aangevinkt. Soms zou je zelfs kunnen denken dat de aanwezige jute zak op zolder nooit groot genoeg kan zijn als het aan de jeugdigen onder ons ligt. Het is in ieder geval een mooie en vooral fantasievolle tijd voor kinderen die ook zorgt voor het nodige plezier bij vele ouders, gezien de motivatie en inspiratie die in één keer overweldigend naar boven komt. Kortom, “De zak” als lonkend perspectief.

De cadeaus die niet worden uitgepakt

In de grote mensenwereld is dit jammer genoeg te vaak iets anders. Diverse grote ‘kinderen’, die de boel binnen organisaties fantasieloos aansturen, vergeten namelijk regelmatig dat er ook een hele grote zak met cadeautjes klaarstaat. Deze cadeautjes worden ook wel “medewerkers met een grote diversiteit aan talent” genoemd, zoals ook in deze blog . In plaats van deze cadeautjes uit te pakken en hier van te genieten, wordt regelmatig gezwaaid met een bekend hulpmiddel van de kompanen van Sinterklaas, namelijk;

De roe!

Als je niet in het gareel loopt als medewerker, iets fout doet of boven het gemiddelde uitstijgt qua denken en doen dan krijg je onverbiddelijk met dit veel gehanteerde hulpmiddel mee te maken. De hoofdpieten weten vanuit opleiding en ervaring dit middel ook kundig te gebruiken. Uiteraard volgen daarna één of meerdere aantekeningen in het grote boek. Als het dan nog niet gedaan is volgt “De zak krijgen” op een nette of een minder nette manier. Deze handelswijze zorgt dan ook voor weinig inspiratie en motivatie onder de vaak meer dan welwillende en getalenteerde medewerkers. Je wilt immers niet continue op een pak op de broek krijgen en daarom laten veel medewerkers de ontwikkeling van hun talenten maar voor wat het is.

Een open brief van Sinterklaas

Beste grote kinderen en hoofdpieten binnen organisaties,

Jullie staan allemaal al in het grote boek en dit is niet altijd even positief. Ga daarom aan de slag met het uitpakken van de cadeautjes die aanwezig zijn binnen de organisatie. Hou het alleen niet bij praten, want dan volgt uiteindelijk de enkele reis in de zak naar Spanje, wat nou niet echt een lonkend perspectief te noemen is, gezien de hoge werkeloosheid. Alhoewel, voor de gelukszoekers onder jullie is het altijd nog mogelijk om na de enkele reis te solliciteren naar functie van zwabberpiet op de grote stoomboot die binnenkort vrijkomt. Gezien de talenten om een zwabberend beleid op het gebied van talentontwikkeling te verkopen aan de achterban en de omgeving zou dit een zeer passend cadeau zijn. Ik ga er echter vanuit dat dit niet nodig is. Laat je inspireren en geef inhoud aan leiderschap en niet ‘lijderschap’.

Veel plezier de komende tijd en tot begin december

Klaas (en natuurlijk ook de groeten van Piet)