Lees de boekbespreking van ‘Help! Mijn batterijen lopen leeg’, geschreven door Luk Dewulf en Guido Vangronsveld. Een fantastisch en leerzaam boek over de relatie tussen burn-out, passie en talentontwikkeling.

Burn-out en talentontwikkeling. Het leek mij in boekvorm een boeiende combinatie om te recenseren. Het is in ieder geval een combinatie, die na het lezen van het boek ‘Help! Mijn batterijen lopen leeg’ van Luk Dewulf en Guido Vangronsveld, aanzet tot nadenken. Nadenken over de verspilling van talent en de uiteindelijke gevolgen hiervan voor mens en organisaties.

Het boek is een absolute aanrader en een must read voor de lezer die het maximale uit zijn talenten wil halen zonder daarbij de passie te verliezen. Kortom, eigenlijk voor iedereen die binnen een profit of non-profit organisatie werkzaam is.’Help! Mijn batterijen lopen leeg’ is leest heerlijk weg. De voorbeelden zijn sprekend en de onderbouwing vanuit de literatuur is goed maar niet te ‘zwaar’ aangezet. Bovendien geven de auteurs tips waar organisaties en ook werknemers echt iets aan hebben.

De tips hebben als doel burn-outs te voorkomen of tussentijds te interveniëren en de uiteindelijke schade te beperken. Wat duidelijk terugkomt is dat beide auteurs een passie hebben voor dit onderwerp en hier ook vanuit de praktijk veel ervaring mee op hebben gedaan.

Een belangrijke rode draad in het boek is dat talentontwikkeling loont. Het maakt passie los en daarmee worden burn-outs voorkomen. Het belang van het ontwikkelen van talent sluit ook aan op mijn eigen visie op talent en het gedachtegoed van veel experts, maar ook mensen van de werkvloer die binnen of buiten het bedrijfsleven werkzaam zijn. Jammer genoeg is dit besef binnen veel organisaties nog niet doorgedrongen. Vaak is er nog sprake van ‘gedwongen’ ontwikkeling van vaardigheden waar werknemers niet goed in zijn, omdat dit nu eenmaal in het vermaledijde functieprofiel staat en omdat het gewoon makkelijk is voor de leidinggevenden.

Daarnaast worden werknemers die anders denken of handelen nog te vaak gezien als bedreiging van het systeem en uiteindelijk buitengesloten. En de werknemers zelf blijven in dit kader vaak als makke schapen in de wei staan. Kortom, de kracht en passie, die voortkomt uit de combinatie van diversiteit en talent, wordt niet benut. Gevolg is dat passie vervliegt en zoals de auteurs stellen gaan door deze problematiek miljoenen Euro’s verloren. Dit laatste mede door te voorkomen ziekteverzuim en improductiviteit. De aanvulling is wat mij betreft het verstrekkende gevolg voor de relaties tussen organisaties en klanten. De optimale match tussen talent en continue veranderende klantbehoefte is niet mogelijk wanneer talent niet tot bloei mag komen en mensen wegvallen. Klanten zijn daardoor sneller geneigd zijn om naar een concurrent over te stappen. Kortom, weg passie, weg klant, weg profits en dit alles door op een verkeerde wijze om te gaan met talent.

Wat de auteurs ook zeer duidelijk hebben beschreven zijn de diverse fasen die behoren bij het beeld van een burn-out en de gevolgen hiervan op de werkvloer maar ook thuis. Vanuit mijn rol als manager en ook als werknemer kan ik niet anders dan volmondig beamen dat deze zaken herkenbaar zijn. Hierbij spelen de context en organisatiecultuur een belangrijke rol. Neem als voorbeeld de hiërarchische cultuur met veel bureaucratie en regels. Sommige mensen zullen zich hierin thuis voelen maar velen zullen dit als verstikkend ervaren wegens de het feit dat niet ‘buiten de hokjes’ gedacht mag worden. Binnen en buiten de BV Nederland valt op dit gebied dan ook nog veel te doen.

Leesadvies: Ik vind dat de auteurs van ‘Help! Mijn batterijen lopen leeg’ een fantastisch en leerzaam boek hebben geschreven over de relatie tussen burn-out, passie en talentontwikkeling. Het is wat mij betreft een ‘must read’ en zou in het middelbaar en hoger onderwijs als verplichte literatuur mogen dienen voor toekomstige werknemers.

*Deze boekbespreking is geschreven voor Managementboek.