De boekbespreking over ‘Ik was een schaap’, geschreven door Jef Staes. Niet lezen is geen optie of je moet het befaamde ‘schaap’ zijn! Niet geschikt voor tere zieltjes, die graag in het verleden blijven hangen.

Een pareltje! Glanzend en intens. Het boek ‘Ik was een schaap‘ van Jef Staes is een boek naar mijn hart. In sneltreinvaart beschrijft de auteur de belemmeringen die het losmaken van passie en talent in de weg staan. Dit met de gevolgtrekking dat de gemiddelde organisatie bestaat uit een structuur van statische hekken, waarbinnen de makke schapen zich mogen bewegen. Ook de oorzaak van waar dit alles begint, namelijk het onderwijs, wordt in deze onder de loep genomen. Leesadvies: Niet lezen is geen optie of je moet het befaamde ‘schaap’ zijn! Niet geschikt voor tere zielen die graag in het verleden blijven hangen.

Het boek is vlot geschreven. De auteur gaat de confrontatie niet uit weg en trapt rücksichtslos de heilige huisjes omver. De doelgroep is wat mij betreft zeer breed binnen de profit en non-profit. Van operationele werknemer tot bestuurder, van HR-professional tot onderwijzer. De auteur neemt je mee in zijn belevingswereld en zorgt voor een deugdelijke onderbouwing. De vergelijking met makke schapen en smarties, die wordt gebruikt, is passend.

De auteur legt als eerste het onderwijs onder het vergrootglas. Niets ten nadele van de inzet van docenten maar het past niet meer bij de leerlingen en de huidige context. De instrumenten en methoden die worden gebruikt zijn hopeloos verouderd ten opzichte van de ontwikkelingen die gaande zijn. Je kunt niet meer af met het denken in hokjes en leerpaden die enkel gebaseerd zijn op het stampen van kennis. De ja-duh generatie, de generatie Einstein en de buitenwereld stellen vaak totaal andere eisen met als gevolg dat de methodiek van leren dient te veranderen.

Voorgaande is niet veel anders in organisaties. Veranderingen worden echter vaak tegengehouden door bestuurders die zelf ‘groot’ zijn geworden door kennisvergaring en routinematig handelen. Denken in belemmeringen in plaats van verbinding en uitdaging is dan het credo. Talent en passie komen in dat geval onder een enorme verstikkende stolp te liggen met als gevolg dat uiteindelijk alles vervliegt. Toch raar dat iedereen dit weet en ziet maar dat actie achterwege blijft!

Ook de rol van HRM en de bijbehorende procedures worden niet gespaard. Deze afdeling heeft zich jaren gewenteld in allerhande manieren van functiedenken en dit tot kunst verheven. Punt is echter dat de nieuwe generaties die instromen niet meer denken in functies maar in uitdagingen en hiermee de aanwezige generaties besmetten. Het wordt dan ook tijd dat het traditionele veilige denken overboord wordt gezet. Overigens kan HRM hier wat mij betreft een voorbeeld in geven door na te denken over het opheffen van de eigen functie en afdeling. Dit gerelateerd aan de vloeibarisering van organisaties, waarbij talent wordt ingevlogen op basis van de uitdaging die dient te worden opgelost in het belang van de interne of externe klant. Kortom, de flexibele schil in optima forma.

Conclusie is dat traditioneel denken vroeger kon maar nu niet meer. De markt en de werknemers vragen iets anders. Stoffig denken in onderwijs en organisaties is ‘old school’ en de tijd van verandering is gekomen voor organisaties en individuen. De vraag is dus; Blijven we allemaal mak en veilig in een kudde rondlopen of gaan we de passie en het talent benutten om eens buiten de kaders te denken en klanten goed te bedienen? Ik zou het wel weten! Het gaat een stuk leuker worden binnen organisaties.

Heb ik inhoudelijk verder niets aan te merken? Nee, totaal niets. Je bent het in deze met de auteur eens of niet. Ik vermoed echter dat heel veel mensen het met hem eens zijn, maar zich nu nog bewust gedragen als makke schapen. Voor mij in ieder geval een aansprekend boek aangezien ik zelf een vergelijkbaar gedachtegoed heb en hier ook over schrijf. Jef Staes predikt revolutie en ik zou graag met hem, en vele anderen die ook zo denken, de barricade op gaan om de verandering te bewerkstelligen. Weg met de stoffigheid en op naar de 3-dimensionale organisatie! Leesadvies: De boekenkast is nog niet vol maar voor ‘Ik was een schaap‘ zou ik graag een aparte vitrinekast aanschaffen. Absoluut briljant en ‘niet lezen’ is geen optie voor allen die talent en passie (willen) omarmen.

*Deze boekbespreking is geschreven vanuit mijn voormalige rol als vaste recensent van Managementboek